De laatste van ons maker Neil Druckmann zegt dat hij nooit van plan is voor vervolgjes: 'Dat vereist een niveau van vertrouwen dat ik niet heb'

Op de Dice -top in Las Vegas, NEACHTY DOG'S NEIL DRUCKMANN en Sony Santa Monica's Cory Barlog voerden een openhartig gesprek over twijfel, een diep persoonlijk thema voor beide makers. Hun uurlange discussie omvatte zelftwijfel, herkende een "goed" idee en het naderen van karakterontwikkeling in meerdere games.

Op de vraag naar het ontwikkelen van personages in vervolgjes, onthulde Druckmann verrassend dat hij niet van plan is om meerdere games tegelijkertijd te plannen. Hij richt zich intens op het huidige project en zegt: "Ik denk dat je jezelf jinxt als je begint na te denken over het vervolg wanneer je aan de eerste game werkt." Hij benadert elk spel alsof het misschien zijn laatste is, het opnemen van ideeën organisch in plaats van ze op te slaan voor toekomstige afleveringen. Hij gebruikt werk uit het verleden als springplank voor vervolg, het identificeren van onopgeloste elementen en potentiële karakterbogen. Als hij geen dwingende richting vindt, grapt hij dat ze gewoon 'ze doden'.

Druckmann illustreerde deze aanpak met de * Uncharted * -serie en benadrukte hun iteratieve proces. Elke game bouwde op de vorige, het verkennen van nieuwe wegen voor de personages en het vermijden van herhaling. Hij benadrukte het belang van weten wanneer hij verder moet gaan met een personage of concept als een nieuwe richting niet wordt gevonden.

Barlog daarentegen onthulde een zorgvuldig geplande, onderling verbonden aanpak, waarbij zijn proces werd vergeleken met een complexe samenzweringsbord. Hij houdt ervan om huidige projecten te verbinden met ideeën die jaren eerder zijn opgevat, hoewel hij de inherente stress en het potentieel voor verstoring van het verschuiven van teams en perspectieven erkent.

Druckmann uitte een gebrek aan het vertrouwen dat nodig was voor de langetermijnplanning van Barlog, en gaf er de voorkeur aan zich te concentreren op de onmiddellijke taken. Hij benadrukte zijn liefde voor game -ontwikkeling als de drijvende kracht achter zijn werk, zelfs te midden van de stress en negativiteit die daarbij hoort.

Het gesprek verschoof naar de vraag "Wanneer is het genoeg?" Druckmann besprak zijn uiteindelijke verlangen om een ​​stap terug te doen van de dagelijkse betrokkenheid en het creëren van kansen voor anderen. Barlog bood een intenser perspectief, waarin de meedogenloze drang en obsessie beschreef die zijn werk voedt, het vergelijken met een demon die altijd de volgende uitdaging zoekt, zelfs na het behalen van aanzienlijk succes.

Hij beschreef aangrijpend het bereiken van de top van een creatieve berg om een ​​andere, grotere in de verte te vinden. Deze meedogenloze drang, gaf hij toe, voorkomt vaak dat hij prestaties volledig waardeert. Druckmann weergalmde dit sentiment, maar met een zachtere toon, en benadrukte het belang van het creëren van kansen voor anderen door uiteindelijk opzij te stappen. Barlog antwoordde in een laatste, humoristische quip: "Zeer overtuigend. Ik ga met pensioen."