Ridley Scott's Lost Dune Script vond: 'Ik denk niet dat het fans gelukkig zou hebben gemaakt'

"Het zou heel gemakkelijk zijn om een ​​slechte film van Dune te maken ..." –Ridley Scott, South Bend Tribune, 1979

Deze week is de 40e verjaardag van David Lynch's Dune . Aanvankelijk een kassa teleurstelling met een bruto van $ 40 miljoen na de release, heeft het sindsdien de afgelopen vier decennia een toegewijde cult -aanhang gekregen. Lynch's film is uitgebracht op 14 december 1984 en staat in schril contrast met Denis Villeneuve's recente aanpassingen van de veelgeprezen roman van Frank Herbert. Gerenommeerde regisseur David Lynch werd aangekondigd aan Helm Dune voor producer Dino de Laurentiis in mei 1981, na het vertrek van Ridley Scott uit het project kort na het succes van Blade Runner en Gladiator .

Eerder was er weinig bekend over Ridley Scott's versie van Dune , die hij ontwikkelde voor De Laurentiis gedurende zeven tot acht maanden. Dankzij het ijverige werk van TD Nguyen, een 133 pagina's tellende oktober 1980 ontwerp van Scott's niet-geproduceerde duinfilm , geschreven door Rudy Wurlitzer, is opgedoken uit de Coleman Luck Archives aan het Wheaton College.

Toen Scott na het succes van Alien in 1979 bij het project kwam, had Frank Herbert al een gedetailleerde tweedelige scenario-aanpassing gemaakt. Hoewel Scott een paar scènes vond die hij begunstigde, nam hij uiteindelijk Wurlitzer in dienst om het script helemaal opnieuw in Londen te herschrijven toen de voorlopige pre-productie begon in Pinewood Studios. Dit ontwerp, zoals de latere inspanningen van Herbert en Villeneuve, was bedoeld als het eerste deel van een tweefilm-serie.

Rudy Wurlitzer beschreef het proces om het tijdschrift te voorkomen in 1984 en verklaarde: "De duinaanpassing was een van de moeilijkste banen die ik ooit heb gedaan. Het kostte meer tijd om het op te splitsen in een werkzaamheden dan om het laatste script te schrijven. Ik geloof dat we aan de geest van het boek hebben gehouden, maar in zekere zin hebben we het in zekere zin een enigszins verschillende sensibiliteit."

In een interview uit 2021 met de totale film dacht Scott na over het script en zei: "We hebben een script gedaan en het script is behoorlijk verdomd goed."

Verschillende factoren hebben bijgedragen aan de ineenstorting van Scott's Dune -project, waaronder emotionele spanning na de dood van zijn broer Frank, terughoudendheid om in Mexico te schieten zoals geëist door de Laurentiis, een budget van meer dan $ 50 miljoen en de meer veelbelovende vooruitzichten van Blade Runner met filmwegen. Thom Mount, een directeur van Universal Pictures, opgemerkt in het boek A Masterpiece in Malarray - David Lynch's Dune , "Rudy's versie van het script ontving geen unaniem, gloeiend enthousiasme."

Was de aanpassing van Wurlitzer een filmische misstap of gewoon te donker, gewelddadig of politiek geladen voor mainstream succes? Lezers kunnen onze diepgaande scriptanalyse verkennen en hun eigen meningen vormen.

Rudy Wurlitzer (87 jaar) en Ridley Scott werden beide benaderd voor dit artikel, maar weigerden commentaar te geven.

Een wilder schaduw van Paul

Het ontwerp van Dune van oktober 1980 opent met een droomreeks die apocalyptische legers weergeeft die het universum verwoest en het podium vormen voor Paulus 'onheilspellende lot. De visuele stijl van Ridley Scott is duidelijk in het script, met beschrijvingen als "vogels en insecten worden een wervelende hysterie van beweging."

Frank Herbert's Dune (eerste editie)

Scott benadrukte zijn samenwerkingsaanpak met de schrijver en vertelde totale film : "We hebben een zeer goede kijk op Dune gedaan, omdat ik vroege dagen heel, heel nauw zou werken met de schrijver. Ik was altijd het uiterlijk van de film aan het glommelen op wat hij of zij aan het schrijven was."

Het verhaal verschuift vervolgens naar Paul Atreides, afgebeeld als een 7-jarige met lang blond haar, wakker van een droom naar het geluid van regen in Castle Caladan. Hij ondergaat een testament met de dominee moeder en gebruikt de stem om een ​​zwaard van een bewaker op te halen. Het karakter van Paulus in dit ontwerp vertoont een "woeste onschuld" en wordt getoond in een flash-forward die groeit van 7 tot 21 jaar, die Duncan Idaho overtreft in gevechtsprikbaarheid.

Stephen Scarlata, producent van de documentaire Jodorowsky's Dune , gaf commentaar op Wurlitzer's portret van Paul en verklaarde: "Rudy Wurlitzer's versie van Paul is veel meer assertief. Hij neemt actief de leiding. We hebben zelfs een flitser van zijn groei van zijn groei van zijn groei van zijn groei van zijn groei van zijn groei van zijn groei van zijn groei van zijn groei van zijn groei van zijn groei van zijn groei van zijn groei. Er is een extra spanning om te geloven dat Paul Gurney zou kunnen verslaan, alleen om te beseffen dat hij dat niet doet.

In deze versie wordt de nu 21-jarige Paul beschreven als een meesterzwaardvechter, "knap, charismatisch, koninklijk." Duncan, die de plaats inneemt van de afwezige brancard, wordt gekenmerkt als "breder met wit haar en baard", met een humor die doet denken aan de weergave van Jason Momoa.

Duncan
Het is de plicht van een leraar om de zijne te hebben
Leerling overtreft hem op een dag.
(glimlachend)
Maar denk niet dat je kunt ontspannen. Dit
is slechts één niveau dat je hebt bereikt.
Er zijn andere, meer gevaarlijk,
methoden om te beheersen. Maar niet nu.
Nu gaan we goed
dronken.

Lang leef de keizer

Het script gaat vervolgens over naar een scène buiten het kasteel waar Jessica een tuinman observeert die witte kiezelstenen haalt. De plotselinge eerbied van de tuinman wanneer het begint te regenen, signaleert de dood van de keizer, een cruciaal moment dat de gebeurtenissen van het verhaal katalyseert.

Hedendaagse scenarioschrijver Ian Fried, die werkte aan de spectrale van Legendary en een moderne versie van het eiland Dr. Moreau , prees deze scène en zei tegen Ign: "Ik ben absoluut dol op het moment van Jessica die uitkijkt over het kasteel bij de tuinman die witte kiezelstenen in patronen haalt in patronen. Ik krijg koude rillingen gewoon dat.

Het verhaal gaat vervolgens naar het innerlijke koninkrijk van de keizer, waar leden van de vierentwintig grote huizen samenkomen om de keizer te rouwen. De dode keizer spreekt door een medium en legt de planeet Arrakis uit aan Duke Leto Atreides in de hoop de ingrijpende duisternis van het universum tegen te gaan.

Deze duisternis manifesteert zich in Leto's neef, Baron Harkonnen, die via Feyd-Rautha een divisie van Arrakis 'kruidenproductie voorstelt om conflicten te voorkomen. Duke Leto verwerpt dit aanbod, wat leidt tot een confrontatie waarbij de baron een regel uitgeeft die vergelijkbaar is met een in Lynch's film: "Hij die het specerij bestuurt, bestuurt het universum."

Mark Bennett van DuneInfo speculeerde over de oorsprong van deze lijn en zei: "Normaal heb ik Lynch met deze geweldige lijn gecrediteerd. Gezien het feit dat dit een de Laurentiis -projectscript was, vraag ik me af of Lynch het heeft gelezen en die lijn heeft geleend, of er onafhankelijk van kwam?"

Vlucht van de navigator

Tijdens het vertrek van de Atreides-familie uit Caladan aan boord van een gilde Heighliner, introduceert het script een navigator, een kruiden-gemuteerd wezen dat gevisualiseerd is als "een langwerpige figuur, vaag humanoïde met vinnen voeten en enorm gevormde, membraneuze handen, membraneuze handen, membraneuze handen, membraneuze handen. De navigator neemt een pil, valt in coma en navigeert de cursus van de Heighliner met muzikale intonaties, die doet denken aan Scott's latere film Prometheus .

Ian Fried uitte zijn waardering voor dit element en verklaarde: "Ik vond het absoluut geweldig dat ze in staat waren om de navigator te laten zien. Hoewel ik van de Denis Villeneuve -films houd, ben ik echt teleurgesteld dat we zijn mening niet hebben gezien. Een gemiste kans."

Bij aankomst op Arrakis wordt het fort van de atreides beschreven op een manier die doet denken aan Scott's legende , met middeleeuwse esthetiek, zwaarden en feodale gebruiken. Liege Kynes introduceert zijn dochter Chani aan de hertog en Paul en benadrukt de ecologische verwoesting veroorzaakt door kruidenoogst. Het script bevat een scène waarin Paul en Duncan een Harkonnen -agent volgen in een bargevecht, die de stoïcijnse Fremen -leider Stilgar ontmoeten.

*Duncan pakt de bijl op.

Duncan
(kijk ernaar)
Smerig klein instrument.
Niet erg goed in balans, maar dat zal het doen
moeten doen.

Met een korte snap om zijn pols
gooit het naar de potige man die komt
naar hem toe met een lang ijzer
bar. De bijl slaat hem in de
borst, hem in tweeën splitsen.*

Stephen Scarlata gaf commentaar op deze scène en zei: "Dat voelt als een bar -vechtpartij die je zou vinden in een Burt Reynolds of Walter Hill -actiefilm. De vechtscène voelt niet op zijn plaats omdat Paul te snel onoverwinnelijk maakt. Zijn reis gaat over groei - leren om te overleven, zich aan te passen en te leiden.

De introductie van Stilgar leidt tot een scène waarin hij een eenzame Harkonnen -agent onthooft in de markt van een smokkelaar. Het script bevat ook Jessica -zweven tijdens meditatie, en een aangrijpend moment waarop zij en de hertog besluiten een kind te verwekken, waarbij Jessica zegt: "Als je je zaad vrijgeeft, zal het zijn als heilige olie die in een altaarvuur ​​wordt gegoten."

Baron Wasteland

Dr. Yueh, na een geheime boodschap te hebben ontvangen, deelt een moment van spijt met Paul voordat hij hem naar de stad stuurt voor een nacht van vrijheid. Paul volgt een dakloze jongen in een Fremen Spice Den, inhaleert blauwe kruidendamp en ervaart visioenen van zijn ongeboren zus Alia, die 'maud'dib' intoneert. Hij ontmoet een oude cone en hypnotiseert een babyzandworm met mudra's voordat hij deze in een schelp plaatst.

Yueh vergift Thufir tijdens een schaakspel en deactiveert het huisschild, waardoor Harkonnen Death Commando's het kasteel kan infiltreren. Paul keert terug om een ​​jagerzoeker te vinden, beschreven als 'een vleermuisachtig wezen met een cobra's hoofd', hem aanvallend. Hij slaagt erin het te onthoofden, net zoals Jessica binnenkomt.

De vleermuisachtige jager-zoeker in de versie van Ridley Scott is vergelijkbaar met het "Flying Creature With A Bomb" van Alejandro Jodorowsky's onopgemaakte duin, hier te zien in Storyboard Art.

Stephen Scarlata vond de jager-zoeker intrigerend en verklaarde: "De jager-zoeker-scène is fascinerend voor mij. Introductie van een biologische wending in het gebruikelijke mechanische apparaat spiegelt Alejandro Jodorowsky's niet-gemaakte dune van een paar jaar eerder, waar de jager is een bom Het venster. Beide versies experimenteren met een dierlijke opname. "

Duke Leto vecht tegen de Death Commandoes, maar wordt uiteindelijk vergiftigd door Yueh. Duncan arriveert om Leto te redden, maar raakt dodelijk gewond door Yueh, die hij dan doodt. Jessica plaatst een gifgascapsule in de monding van de stervende hertog voordat ze ontsnappen in een 'Thopter en een scène van grafisch geweld achterlaten.

De diepe woestijn controverse

De vlucht van Paul en Jessica naar de diepe woestijn is intens, waarbij de piloot van Paul G-Force-effecten veroorzaakt. Na een crash doorstaan ​​ze een zandstorm in een stilltent voordat ze zich in stillsuits wagen. Paul confronteert een enorme zandworm zonder angst, een scène die doet denken aan de film van Villeneuve.

Met name afwezig in dit ontwerp is de incestueuze relatie tussen Paul en Jessica aanwezig in eerdere versies, die zowel Herbert als De Laurentiis verwerpelijk vonden. Wurlitzer gaf toe dat ik het kon promoten: "In één concept introduceerde ik enkele erotische scènes tussen Paul en zijn moeder, Jessica. Ik voelde dat er altijd een latent, maar zeer sterke, Oedipale aantrekkingskracht tussen hen was, en ik nam nog een noot. Het ging in het midden van de film, als een opperbeveiliging van bepaalde grenzen, misschien nog meer heldherende code."

Het script bevat een moment waarop Paul en Jessica een zandduin naar beneden glijden, hun benodigdheden verliezen en zich verbergen in een grot in een gigantisch wormkarkas. Ze worden uiteindelijk ontdekt door Fremen onder leiding van Stilgar, en Paul houdt zich bezig met een brutaal duel met Jamis, met behulp van een Crysknife geschonken door Shadout Mapes. Na het verslaan van Jamis werpt Paul tranen voor zijn gevallen vijand, een gebaar dat indruk maakt op de fremen.

Tijdens een kruidenceremonie wordt Paul Maud'Dib genoemd en leert hij dat hij Chani als partner heeft gewonnen, hoewel ze aanvankelijk zijn aanbod van Jamis 'water weigert. De fremen beginnen vervolgens aan een reis over de zoutflats op een sundancer, gericht op het verenigen van de stammen achter de Lisan Al-Gaib-legende.

De climax van het script bevat een water van de levensceremonie, waarbij een sjamaan met drie borsten en mannelijke geslachtsdelen een erotische dans uitvoert en een zandworm leidt om water in het water van de dood te transformeren. Jessica drinkt het, overleeft de beproeving en verkondigt zichzelf de nieuwe dominee moeder. Paul, Jessica en Chani worden geaccepteerd als de nieuwe koninklijke familie, en het script eindigt met Jessica die een gigantische zandworm voor Paul noemt om te rijden, een belangrijk element dat Herbert in 1980 benadrukt op de Vancouver Sun.

Conclusies

HR Giger's buitengewoon fallische zandwormontwerp.

De Dune -serie van Frank Herbert was gericht op het bekritiseren van de gevaren van charismatische leiders, een thema dat centraal staat in de aanpassingen van Denis Villeneuve, maar over het hoofd gezien door David Lynch. Het script van Wurlitzer presenteert Paul als een zelfverzekerde jonge man die zijn bestemming accepteert als een universele dictator, met medeplichtige personages zoals Chani en Kynes die zijn opkomst ondersteunen om hun ecologische doelen te bereiken.

Dit script, opgevat bij het begin van de moderne sciencefictionfilms geïnspireerd door Star Wars en Alien , was misschien te ambitieus voor zijn tijd, waarbij volwassen thema's zoals ecologische verwoesting en uitbuiting zijn aangepakt. De visuele benadering van het script van relaties en de dood van de keizer als katalysator voor de ondergang van de hertog zijn opmerkelijke afwijkingen van andere aanpassingen.

HR Giger's ontwerpen voor de zandworm- en Harkonnen -meubels, samen met de geplande cinematografie van Vittorio Storaro, benadrukken de ambitieuze reikwijdte van het project. Hoewel Scott en de Laurentiis later samenwerkten aan Hannibal , zijn elementen van het duinscript te zien in Scott's Blade Runner en Gladiator II .

Het script van Rudy Wurlitzer, door Scott beschreven als 'een fatsoenlijke destillatie van Frank Herbert', brengt de ecologische, politieke en spirituele thema's van de roman in evenwicht. Ian Fried prees de ecologische focus en merkte op: "Het ecologische aspect van duin wordt in dit script behandeld op een manier die nooit is behandeld in enig ander stuk materiaal. Dat is een van de sterke punten van deze aanpassing: het voelt alsof het belangrijk is voor het verhaal dat er niet meer is om te komen. Het Ridley Scott Dune -script voor een grotere verscheidenheid aan tekens. "

Terwijl Herbert's Dune zijn 60e verjaardag nadert, blijven de thema's van het milieuverval, de gevaren van het fascisme en de behoefte aan ontwaken relevant, wat suggereert dat toekomstige aanpassingen deze elementen verder kunnen verkennen.