พวกเขาไม่ได้ทำ ‘em เหมือน David Lynch อีกต่อไป

บทความนี้สำรวจมรดกที่ยั่งยืนของ David Lynch ผู้สร้างภาพยนตร์ที่มีสไตล์ที่เป็นเอกลักษณ์ได้ทิ้งร่องรอยที่ลบไม่ออกในโรงภาพยนตร์ มันเริ่มต้นด้วยการเน้นฉากสำคัญจาก Twin Peaks แสดงให้เห็นถึงความสามารถของ Lynch ในการพรรณนาถึงการตีข่าวทางโลกด้วยความไม่มั่นคงซึ่งเป็นจุดเด่นของงานของเขา บทความนี้นำเสนอแนวคิดของ "Lynchian" คำประกาศเกียรติคุณเพื่ออธิบายคุณภาพที่ไม่มั่นคงและฝันที่มีอยู่ในภาพยนตร์ของเขา มันเป็นสไตล์ที่ท้าทายการจัดหมวดหมู่ที่ง่ายการผสมผสานอารมณ์ขันที่มืดมิดสถิตยศาสตร์และความรู้สึกไม่สบายใจอย่างลึกซึ้ง

ชิ้นส่วนสัมผัสกับผลงานที่โด่งดังที่สุดของ Lynch หลายแห่งรวมถึง Eraserhead , The Elephant Man , Dune และ Blue Velvet เน้นธีมที่เกิดขึ้นซ้ำ ๆ และตัวเลือกโวหารที่กำหนดผลงานของเขา ภาพที่แปลกประหลาดของ Eraserhead . บทความนี้ยังบันทึกความสำเร็จที่ไม่คาดคิดของ Twin Peaks: The Return *ซึ่งท้าทายความคาดหวังและวิธีการที่ไม่เป็นทางการของ Lynch ต่อไป

ผู้เขียนสะท้อนให้เห็นถึงอิทธิพลของ Lynch ที่มีต่อผู้สร้างภาพยนตร์รุ่นต่อ ๆ ไปโดยอ้างถึงตัวอย่างเช่น Jane Schoenbrun ฉันเห็นทีวีเรืองแสง , Yorgos Lanthimos The Lobster , Lighthouse ของ Robert Eggers จัดแสดงความรู้สึก "Lynchian" บทความสรุปโดยเน้นความสำคัญของ Lynch ในฐานะผู้สร้างภาพยนตร์ที่ก้าวล้ำซึ่งอิทธิพลจะยังคงสร้างภูมิทัศน์ภาพยนตร์ในอีกหลายปีข้างหน้า ความสามารถพิเศษของเขาในการเปิดเผยความเป็นจริงที่ไม่มั่นคงที่ซ่อนอยู่ใต้พื้นผิวของชีวิตประจำวันคือมรดกที่ยั่งยืนของเขา